Een vijf gangendiner om van te smullen. In deze blog vertel ik je er graag meer over.

Lithoijen, ik had hier dus nog nooit van gehoord. Nu moet ik bekennen dat ik door Social Deal vaker op pad wordt gestuurd naar plekken waar ik nog nooit van had gehoord. Dit was er dus weer een om aan het rijtje toe te voegen. Maar niet alleen aan het rijtje van onbekende plekken, ook aan het rijtje van ‘puur culinair genot!’

De starter, een amuse:

Eenmaal aangekomen bij het restaurant stonden we voor een prachtig oud Raadhuis. Een waarvan je weet dat deze ver terug gaat in de geschiedenis van Lithoijen.

Bij binnenkomst liepen we achter de gastheer aan de trap naar boven. In een hele huiselijke setting werd ons een plekje toegewezen en werd duidelijk uitgelegd wat de bedoeling zou zijn van de avond. We bestelden twee glazen rode wijn met een karaf water en konden meteen gaan genieten van een amuse. Een heerlijk stukje verse zalm met wakame (zeewier). Klein, maar erg fijn.

Het voorgerecht:

Als je meer blogs van mij hebt gelezen, dan weet je inmiddels dat er een aantal dingen zijn waar je mij niet heel blij mee maakt. Een van deze spelbrekers is voor mij geitenkaas. Toen het voorgerecht uitgeserveerd werd, zag ik ‘m daar op mijn bordje liggen. De manier van bereiding vond ik top: rode biet met een vleugje sinaasappel, geserveerd met een panna cotta van geitenkaas en een krokante notenmix. Is dat niet een toetje wat ik altijd zo lekker vind?

Liefhebber van geitenkaas of juist niet zoals ik? Deze is echt best te doen, vooral i.c.m. de noten en de rode biet. Daarnaast kregen we ook een bombe van zalm en frisse garnalen met een crème van rucola, pompoentapenade en basilicumolie. De combi zalm/garnaal kan voor mij al niet meer stuk. Zo ook deze heerlijke variant!

Het derde gerechtje op het bord was rundercarpaccio geserveerd op brickdeeg met zongedroogde tomaat, geschaafde Parmezaan, balsamicodressing en gekarameliseerde notenmix. Kan niet anders zeggen, ook dit was smaakvol. Een behoorlijk voorgerecht was erg lekker was.

Het soepje:

Een paprika-tomatensoepje met een prima smaak. De kruiden kwamen goed tot hun recht en de paprikasmaak was niet te overheersend. De soep had van mij wat zouter gemogen.

Een warm tussengerecht:

Langzaam gestoofd zuurvlees in een marinade van appelstroop en azijn, geserveerd met bladerdeeg en stoofpeer.

Ik denk zelf dat het mooier was geweest als dit op een wit bord geserveerd was, maar dat is puur bijzaak. De smaak van het vlees was echt fantastisch. Ik begreep van de gastheer dat dit vlees 24 uur de tijd krijgt om in azijn te zuren, maar door zoete tegenhangers niet te zuur wordt. De wildsmaak, waar ik altijd erg van hou, was lekker aanwezig en zeer de moeite waard!

Het hoofdgerecht:

Door de huiselijke sfeer hadden wij al snel leuke gesprekken met de gasten naast ons. Deze man vertelde ons een van zijn grootste ergernissen; het feit dat ze in bijna alle restaurants friet serveren bij het hoofdgerecht. Nu waren we natuurlijk allemaal erg benieuwd of dat hier ook zo zou zijn.

Het hoofdgerecht was een heerlijke combi van een surf en turf gerecht met stukjes diamanthaas in karamel-knoflooksaus. Daarnaast lag een mooi stukje kabeljauwfilet op de huid gebakken met een kruidig korstje en een veeg zoete aardappelpuree. Als bijgerechten kregen we nog een huis gemaakte risotto bitterbal, een bakje aardappelgratin en een soort mini groente koekjes. Ik vond vooral het malse vlees i.c.m. de jus erg lekker.

Het toetje:

Het toetje vond ik niet heel bijzonder. Eigenlijk zat ik ook al gewoon vol, waardoor ik aan een paar happen genoeg had. Het was een chocobrownie met een soort sinaasappelmousse en een stukje cheesecake. Hoe mooi klein de porties ook waren, voor mij echt teveel van het goeie.

Variaties en meer:

In deze omgeving vind je meer heerlijke restaurant, zoals:

• Villa Velperweg in Arnhem.
• Drie zussen in Tiel
• Drie zussen in Meteren

Eet smakeluuk!